Starfið í unglingadeildinni stór hluti af lífinu

Helst vildi hann búa í sveit enda kann hann best við sig í rólegu samfélagi þar sem allir þekkja alla. Arnar Freyr Guðmundsson er virkur þátttakandi í unglingastarfinu á Sauðárkróki og mælir eindregið með því að ungt fólk taki þátt í virku og lifandi félagsstarfi björgunarsveita.

„Mamma er af Vestfjörðunum og pabbi er Húnvetningur en ég hef alltaf litið á sjálfan mig sem Skagfirðing,“ segir Arnar Freyr en hann hefur lengst af búið á Sauðárkróki eftir stutta viðdvöl á Ísafirði og í Grindavík á yngri árum. Hann er á fyrsta ári í húsasmíðanámi, segist alltaf hafa verið ákveðinn í að fara út í ein- hvers konar iðnnám og kann vel við sig í þeirri grein sem hann leggur nú stund á. „Ég hef alltaf verið mun betri í að vinna með höndunum heldur en að skrifa eða lesa. Pabbi er húsasamiður og afi þúsundþjala- smiður svo þetta er mér svolítið í blóð borið líka.“

Arnari Frey verður seint lýst sem miklum æsingamanni. Best kann hann við sig í rólegu, litlu samfélagi þar sem allir þekkja alla og hefur sömuleiðis alltaf verið hrifinn af hverju því sem tengist lífinu í sveit- um, smalamennsku og fleiru. „Ég er mikill rólyndis dútlari og uni mér vel við að brasa eitthvað í góðra vina hópi. Tónlist er líka stórt áhugamál mitt og þá helst eldri og klassískari heldur en flestir jafnaldrar mínir hlusta kannski á. Ég hlusta mikið á íslensk dægurlög og Raggi Bjarna og Björgvin Halldórsson eru einna helst í uppáhaldi hjá mér enda miklir snillingar. Sjálfur hef ég verið í tónlistarnámi í mörg ár og spila á harmoniku og píanó. Ég gæti vel hugsað mér að spila á alvöru sveitaballi þó svo að ég hafi enn ekki gerst svo frægur að fara á eitt slíkt. En mér finnst gaman að halda uppi stuðinu með góðum hópi fólks.“

Að kynnast og deila þekkingu

Félagslífið sem skapast í kringum unglingastarfið er öflugt og skemmtilegt. Arnar Freyr segir þar bera einna hæst þegar unglingar víðs vegar af landinu koma saman og deila með sér þekkingu og reynslu. „Um daginn fengum við Siglfirðingana í heimsókn. Þeir leggja áherslu á fjalla- björgun enda snjóflóð raunveruleg hætta sem þeir þurfa að fást við svo við lærðum heilmikið af þeim um þau mál. Svona hittingar og fleiri viðburðir á landsvísu eru mjög mikilvægir. Þú lærir að þekkja fleiri björgunarsveitir og fólkið í þeim, fólk sem þú átt mjög líklega eftir að hitta aftur og vinna með í útköllum einhvern tímann seinna. Að koma saman, hafa gaman og deila reynslu er mjög stór hluti af því að vera í unglingadeild eða björgunarsveit. Sjálfur er ég mikill áhugamaður um sjávar- og vatnabjörg- un og myndi gjarna vilja sérhæfa mig í því í framtíðinni. Pabbi er sjómaður og afi minn líka og ég man eftir mér að hafa verið lítill polli í kringum pabba þegar hann var að fara út á sjó og þótt þetta allt saman mjög merkilegt og spennandi.“

Annar mikilvægur og ekki síður skemmtilegur þáttur í unglingastarfinu eru ýmsar ferðir sem lagt er upp í. „Við förum reglulega í ferðir í fjallaskála sem kallast Trölli og er staðsettur hér á fjalllendinu milli Skagafjarðar og Austur- Húnavatnssýslu. Sagan segir að það sé reimt á þessu svæði svo stemningin verður stundum ógnvænleg á kvöldin og einhverjir verða hálf smeykir sem er svolítið fyndið. Yfir- leitt eru alltaf sagðar draugasögur áður en farið er að sofa. Ein þeirra segir af formanni ferðaklúbbsins í Skaga- firði sem varð úti uppi á heiðinni, rétt við Trölla. Sagt er að stundum heyrist bankað tvisvar sinnum á veggi skálans á nóttunni. Þá er það bara formaðurinn að rölta um til að gá hvort allt sé ekki í lagi. Ég hef ekki heyrt þetta sjálfur en ég trúi því svosem alveg að eitthvað svona geti verið á sveimi. En það er líka hálfgaman að stríða fólki á þessu banki því þetta getur verið mjög draugalegur staður á næturnar.“

Öflugt félagsstarf mikilvægt fyrir ungt fólk

Stemningin er því góð í unglingadeildinni á Sauðárkróki og nóg um að vera, þó sérstaklega í desember sem er mjög annasamur mánuður.

„Unglingadeildin tekur þátt í stærri verkefnum björg- unarsveitarinnar. Sem dæmi um það má nefna sölu á Neyðarkallinum sem hefur alltaf gengið mjög vel og í desember höfum við í nógu að snúast og búum svo til hér niðri í Sveinsbúð á þeim tíma. Helstu verkefnin okkar þá eru til dæmis að aðstoða jólasveinana hér í bænum. Þeir heimsækja hvert hús og við sjáum um að skutla þeim á milli staða því ekki nenna þeir að ganga. Jólasveinarnir í Skagafirði eru einstaklega skemmtilegir og eiga það til að grípa jafnvel í harmoniku og syngja. Svo er það flugeldasalan þar sem við aðstoðum björgunarsveitina, undirbúningur fyrir áramótabrennuna og margt fleira. Það er því nóg um að vera. Ég er mjög ánægður með að vera í þessu starfi og mæli 150% með því. Ef ég væri ekki virkur í þessu væri ég sennilega bara heima hjá mér að liggja í leti og ég held að svona uppbyggilegt félagslíf sé mjög mikilvægt fyrir ungt fólk því stundum hættir því til að einangra sig dálítið.“

„Ég stefni á að komast í eldri deildina og sérhæfa mig þar. Ég hef alltaf heillast af björgunarsveitarstarfinu og kann mjög vel við mig við að brasa eitthvað í góðra vina hópi, hvort sem það er að spjalla við félagana eða hjálpa til við að skipta um þakplötur á húsi. Þar að auki vil ég leggja mitt af mörkum til að hjálpa fólki eins og ég get. Ég hlakka líka mikið til að fá að sinna hálendisgæslunni. Að fá að vera uppi á fjöllum yfir lengri tíma er eitthvað sem heillar mig mjög mikið. Ég er hálfgerður einfari og myndi una mér vel einn með harmonikuna í ein- hvern tíma en þyrfti þó líka að fá að vera innan um fólk. Sennilega yrði ég fljótt leiður á sjálfum mér einn uppi á fjöllum,“ segir Arnar Freyr léttur í bragði að lokum.